Wielcy zapomniani 2020

WŁADYSŁAWA MARKIEWICZÓWNA (1900-1982), pianistka i kompozytorka. Była wnuczką Władysława Markiewicza, rodzonego brata Błogosławionego ks. Bronisława Markiewicza, z którym jako mała dziewczynka spotkała się w Miejscu Piastowym.

W najbliższy piątek, 7 lutego, u księży michalitów w Miejscu Piastowym odbędzie się uroczysty koncert z okazji 120. rocznicy urodzin Władysławy Markiewiczówny. Miejscem koncertu jest sala teatralna w Domu Macierzystym Księży Michalitów w Miejscu Piastowym. Wstęp wolny – zapraszamy!

Władysława Markiewiczówna w wieku pięciu lat rozpoczęła naukę gry na fortepianie. Studiowała w konserwatorium w Krakowie i w Berlinie (1922–1927). Po studiach koncertowała w Niemczech i Polsce. W roku 1929 objęła klasę fortepianu w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Katowicach.

Markiewiczówna komponowała utwory kameralne, fortepianowe, pieśni, opracowania muzyki ludowej, ilustracje do sztuk teatralnych, utrzymane w stylu neoklasycznym. Szczególne miejsce w dorobku Markiewiczówny zajmuje twórczość dla dzieci, w tym wielokrotnie wznawiana szkoła na fortepian „Do re mi fa sol”.

Lata II wojny światowej Władysława Markiewiczówna spędziła najpierw w Krakowie, gdzie zajmowała się tajnym nauczaniem i organizowaniem koncertów muzyki polskiej w prywatnych mieszkaniach, później w Warszawie.

Po wojnie wróciła do Katowic i podjęła pracę w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej, z którą związana była do 1973, w latach 1963-68 piastując jednocześnie funkcję kierownika Katedry Fortepianu. W 1958 otrzymała tytuł profesora. Wykształciła kilkudziesięciu pianistów, do których należeli m.in.: Tadeusz Żmudziński, Lidia Kozubek i Andrzej Jasiński.

W 1954 została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.