Każdego roku Adwent rozpoczyna nowy rok liturgiczny, który jest dla nas, chrześcijan, bezcennym duchowym skarbem, cenniejszym od pereł i złota.
Ma on moc umieszczać w szkatułce naszych serc bezcenne duchowe skarby, bylebyśmy nie okazali się powierzchowni i leniwi w rzeczach Bożych i świętych. Należy raz na zawsze zapamiętać sobie, że rok liturgiczny to nie tylko uporządkowane odmierzanie czasu. Rok liturgiczny jest żywą, mistyczną Osobą Jezusa Chrystusa. Jest Jego tajemnicą, która urzeczywistnia się w czasie i którą Kościół celebruje w sakramentalny sposób jako pamiątkę, obecność i zapowiedź powtórnego przyjścia. Szczególną uwagę należy zwracać na to, co czyni nasze serca ociężałymi oraz na to, co gasi w nas nadzieję uświęcenia i wiecznego zbawienia. Trzeba więc czuwać – co jest wyraźnie połączone z cenną zachętą do modlitwy, aby uniknąć uroków zła i pozostać czystym w trakcie oczekiwania na Tego, kto jako jedyny jest w stanie nadać głęboki sens naszej ludzkiej egzystencji.
