„Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto przyjmuje tego, którego Ja poślę, Mnie przyjmuje” (J 13,20a)
Czasem Bóg posyła nas do kogoś, a czasem kogoś do nas. Jako ludzie potrzebujemy się nawzajem, by dawać świadectwo Miłości Boga względem nas. Nie zawsze jednak chcemy przyjąć czyjś gest, czyjeś słowo, czyjąś obecność i zobaczyć w niej Twoją Obecność, Panie. Nie zawsze dajemy sobie prawo poczuć pragnienie spotkania z Tobą w drugim człowieku i otworzyć swoje serce na Ciebie w nim.
„A kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał” (J 13,20b)
Dopomóż mi, Panie służyć Ci w ciszy i pokorze, nie zapominając o tym, że to Ciebie, a nie siebie mam nieść i głosić tym, do których mnie posyłasz. Uczyń moje serce Twoim domem, zawsze otwartym na Ciebie przychodzącego do mnie - w Sakramentach, w Twoim Słowie i w drugim człowieku.
„O łaskach Pana będę śpiewał na wieki,
Twą wierność będę głosił moimi ustami
przez wszystkie pokolenia” (Ps 89,2)
